Danche medo os nosos versos.
Por iso métesnos presos.
Fas moi ben en temelos.
Eles poden convencelos.
Non coma todas as falacias
desta falsa democracia.
Xa non sei si mandan as farmacias…
E ainda hai que darvos gracias
polas limosnas que dades.
Pero con iso non nos calades.
No é solución escapar das cidades
senon ver como vós marchades
e traballades vós nas granxas
fodéndovos as espaldas.
Facedeo pola vosa España
e deixade de meterlle caña
ós que sempre traballamos.
Baixadevos vós os salarios
e despois falamos
de si conservades o carallo
ou si vólo cortamos
Estamos máis que fartos
de vivir sempre sen cartos
e veros a vós ricos en catro anos.
Jaliña será pero cheirame a can…
Xa no só queremos pan
queremos vosos luxos e riquezas,
ou as cabezas da realeza.